จุดเริ่มต้นของฉลากสิ่งแวดล้อม (Eco-label) ย้อนกลับไปได้ไกลถึงกว่า 40 ปี จากกระแสความห่วงใยสิ่งแวดล้อมในกลุ่มประเทศยุโรป
ฉลากสิ่งแวดล้อมฉลากแรก Blue Angel เกิดขึ้นในปี 2521 เป็นฉลากของประเทศเยอรมนีที่มีจุดประสงค์เพื่อช่วยแนะนำสินค้า
ที่ส่งผลกระทบน้อยต่อสิ่งแวดล้อมให้ผู้บริโภครู้จักกระตุ้นให้ผู้ประกอบการพัฒนาสินค้าที่ดีต่อสิ่งแวดล้อม และเป็นเครื่องมือ
ส่งเสริมตลาดสินค้าสีเขียว หลังจากนั้นก็มีฉลากสิ่งแวดล้อมออกตามมาอีกมาก เช่น EU-Flower, Nordic White Swan ฯลฯ
ทุกวันนี้การออกฉลากสิ่งแวดล้อมไม่ได้มีอยู่แต่ในประเทศกลุ่มสหภาพยุโรป แต่ยังแพร่หลายไปทั่วโลก ทั้งประเทศผู้นำด้านเศรษฐกิจ
อย่างสหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น เกาหลี จีน อินเดีย แคนาดา และหลายประเทศในอาเซียน เช่น สิงคโปร์ อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ ไทย ฯลฯ
ฉลากสิ่งแวดล้อมเป็นเรื่องของความ “สมัครใจ” และ “ใส่ใจ” ของผู้ประกอบการ เพราะไม่ได้มีกฎหมายบังคับ แต่สินค้าต้อง
ผ่านเกณฑ์ประเมินคุณสมบัติว่าเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมจริงหรือไม่ และอย่างไร
ปัจจุบันฉลากสิ่งแวดล้อมแบ่งได้เป็น 3 รูปแบบ คือ Type I ฉลากสิ่งแวดล้อมที่ออกโดยหน่วยงานอิสระ มีระบบการประเมิน
ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมตลอดวัฏจักรชีวิตของผลิตภัณฑ์ตามมาตรฐาน ISO 14024 ตัวอย่างในประเทศไทย คือฉลากเขียว
ของสถาบันสิ่งแวดล้อมไทย Type II ประเมินและรับรองโดยเจ้าของสินค้าเอง (Self-Declared) ตามมาตรฐาน ISO 14021
ตัวอย่างในประเทศไทยคือ SCG eco value ของเอสซีจี และ Type III เป็นฉลากที่แสดงข้อมูลหรือตัวเลขผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม
ที่ประเมินจาก วัฏจักรชีวิตของผลิตภัณฑ์ตามมาตรฐาน ISO 14025 ตัวอย่างในประเทศไทย เช่น ฉลากคาร์บอนฟุตพริ้นท์
ฉลากลดคาร์บอน ฉลากลดคาร์บอนฟุตพริ้นท์ ฯลฯ
ประโยชน์แท้จริงของฉลากสิ่งแวดล้อมก็คือ การอนุรักษ์คุณค่าของสิ่งแวดล้อมให้คงอยู่ต่อไปยาวนาน โดยการให้ข้อมูลสื่อสาร
แก่ผู้บริโภค เพื่อส่งเสริมสินค้าที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ให้มาแทนสินค้าที่สร้างผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมสูง